Referímonos como fogares de acollida aos domicilios particulares das persoas ás que lles confiamos o coidado temporal de animais.
Estas persoas garántennos, sen recibir retribución ningunha, atención e mantemento en boas condicións físicas, psíquicas e hixiénico-sanitarias.
Ser fogar de acollida é unha gran responsabilidade e, por iso, seleccionamos moi coidadosamente tanto cada unha das propostas recibidas como o animal asignado a cada unha delas.
A acollida temporal sempre é de común acordo e unicamente para animais declarados aptos polo equipo veterinario do centro.
Normalmente recorremos a fogares de acollida nos seguintes casos:
Durante o tempo que o animal estea en acollida facémonos cargo dos seus gastos. As revisións veterinarias e os tratamentos oportunos realízanse no propio refuxio.
O domicilio proposto debe reunir condicións de espazo, localización, sanitarias, ambientais e de seguridade adecuadas para proporcionar unha contorna adecuada ás necesidades do animal e evitarlles molestias aos veciños ou a terceiras persoas.
No caso de leiras comprobarase que o peche é suficientemente seguro. Terase en conta tamén, no caso das comunidades de veciños ou inmobles en alugueiro, que non impida a convivencia con animais.
Por suposto, nunca admitimos como fogares de acollida aqueles nos que resida algunha persoa que se atope inhabilitada para a tenza de animais, nin que se vira involucrada en infraccións en materia de tenza de animais e/ou de seguridade cidadá.
En todo caso ademais, sempre ten que existir o firme compromiso de:
Retornar inmediatamente el animal o animales acogidos al refugio en caso de que aparezca su familia o haya una persona interesada en su adopción.
De constatarse a non idoneidade ou o incumprimento dos requisitos establecidos perderase a condición de fogar de acollida e implicará a perda da custodia provisional dos animais acollidos, que regresarán inmediatamente ao refuxio.